W drugą rocznicę śmierci założyciela Zakonu Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego chcielibyśmy przypomnieć jego postać.
Ks. Domenico Labellarte urodził się w Valenzano we Włoszech, w prowincji Bari 17 maja 1921 r. Pragnienie realizacji powołania kapłańskiego pielęgnował od dziewiątego roku życia. Ukończył najpierw Niższe Seminarium Duchowne w Bari, a od 1941 r. kontynuował formację seminaryjną w Collegio Capranica w Rzymie, studiując jednocześnie na Uniwersytecie Gregoriańskim. Momentem zwrotnym w jego życiu było spotkanie z Ojcem Pio, po tym jak rektor seminarium dał mu do zrozumienia, iż z powodu słabego zdrowia widzi trudności w realizacji jego powołania do kapłaństwa. Wówczas święty kapucyn zapewnił młodego alumna, że zostanie kapłanem. Od tego momentu towarzyszył mu on przez następnych dwadzieścia sześć lat życia. Święcenia kapłańskie przyjął 10 sierpnia 1946 r. Za zachętą Ojca Pio powołał do życia dwa instytuty świeckie: Służebnice i Słudzy Bożego Miłosierdzia.